تعلیق پروتز به زبان ساده به مجموعهای از اقدامات گفته میشود که باعث میشود پروتز یا اندام مصنوعی روی استامپ یا قسمتی از بدن قرار گیرد و به آن متصل شود. این کار باعث میشود پروتز به طور محکم و با استحکام به بدن فرد متصل شود.
روشهای تعلیق از گذشته تا امروز پیشرفتهای زیادی داشته و به مرور زمان بهتر و کارآمدتر شدهاند. در این مقاله، ما قصد داریم با بررسی انواع روشهای تعلیق پروتز، شما را با این مفهوم در انواع پروتزها آشنا کنیم.
انواع روش های تعلیق پروتز
1. تعلیق به وسیله کمربند
تعلیق با استفاده از کمربند یکی از قدیمیترین روشهای تعلیق است که امروزه به ندرت استفاده میشود. در برخی موارد، افراد به این روش عادت کردهاند و نمیتوانند از روشهای دیگر استفاده کنند، یا به دلیل شرایط خاصی مانند استامپ کوتاه، استفاده از روشهای دیگر ممکن نیست. همچنین، در برخی مراکز دولتی مانند هلال احمر، استفاده از این روش تعلیق رایج است.
در این روش، پروتز با استفاده از کمربند به استامپ متصل میشود و از درآمدن آن جلوگیری میشود. اما با وجود اینکه این روش کم هزینه و مطمئن است، اتصال کمربند به بافت نرم میتواند باعث فشار زیاد بر روی کلیهها و احشای درونی شکم شود که ممکن است به این اندامها آسیب برساند.
بسیاری از افرادی که از این روش تعلیق استفاده میکنند، پس از گذشت زمانی ممکن است دچار آسیب در ناحیه کلیه و ستون فقرات شوند و برای تغییر روش تعلیق اقدام کنند. این روش میتواند در همه سطوح قطع عضو انجام شود.
2. روش تعلیق آناتومیک
در این روش، سوکت به گونهای طراحی میشود که نواحی استخوانی اندام باقیمانده را در بر میگیرد. این نقاط دارای زاویههای منفی هستند که به اصطلاح “سوکت” در بخشهای استخوانی گیر میکند و باعث نگهداشتن پروتز روی بدن میشود.
به عنوان مثال، در پروتزهای زیر زانو و روی زانو، سوکت به گونهای طراحی میشود که در قسمت فوقانی کندیلهای فمور گیر میکند و جلوگیری میکند پروتز از استامپ فرد بیرون درآید. این روش همچنین در پروتزهای زیر آرنج و روی آرنج نیز استفاده میشود.
3. تعلیق توسط پین و قفل
در این روش، فرد نیاز به استفاده از لاینر پای مصنوعی دارد. در انتهای لاینر، محلی برای بستن پین شاتل لاک یا پین قفل تعبیه شده است. این پین درون قفل شاتل لاک که در ساختمان پروتز قرار دارد تعبیه میشود و تعلیق پروتز را ایجاد میکند.
این روش تعلیق بسیار کارآمد و قابل اطمینان است و با هزینه مناسب و دوام بالا، در بین افرادی که عضو خود را از دست دادهاند، طرفداران زیادی دارد.
از این روش تعلیق میتوان در قطع عضوهای بالای زانو، زیر زانو و قطعات اندام فوقانی استفاده کرد.
4. تعلیق با استفاده از خلا (فشار منفی هوا)
در این روش، پروتز با استفاده از مکشی که از فشار منفی هوا ایجاد میشود، روی استامپ قرار میگیرد. اما کارآمدترین روش ایجاد تعلیق از طریق استفاده از خلا، استفاده از لاینرهای پای خاص به نام “seal-in” است.
در این روش، فرد لاینر seal-in را روی استامپ خود میپوشاند و استامپ را به درون سوکت فشار میدهد. با استفاده از والو اتوماتیک که در سوکت قرار دارد، هوا از داخل سوکت خارج میشود و حلقههای سیلیکونی که بر روی لاینر قرار دارند، از ورود هوا به داخل سوکت جلوگیری میکنند و تعلیق ایجاد میشود.
در مواردی که سطح استامپ صاف و بدون اسکار و زخم باشد و طول استامپ مناسب باشد، میتوان بدون استفاده از لاینر seal-in از این روش استفاده کرد.
این روش بسیار کارآمد و مطمئن است و استفاده از آن برای فرد قطع عضو راحت است. اما به دلیل اهمیت فیت مناسب سوکت در این روش، نیاز به تجربه و مهارت بالایی برای ساخت دقیق سوکت وجود دارد.
این روش نیز برای قطع عضوهای بالای زانو و زیر زانو قابل استفاده است.
از مزایا این روش تعلیق می تواند به حفظ حجم استامپ اشاره کرد. از طرفی به دلیل هزینه بالای لاینر مورد استفاده است و فرد ممکن است همه افراد قادر به استفاده از این روش نباشند.
خدمات ما
متخصصین ما در پروتزساز با در نظر گرفتن تمام شرایط فرد قطع عضو، بهترین روش تعلیق پروتز را پیشنهاد میدهند.
برای مشاوره رایگان ساخت پروتز با ما در تماس باشید.